Fitnə

Ərəb­ dilində bə­zi kəl­mə­lər hər dil­də ol­du­ğu ki­mi bir çox mə­na­lar­da iş­lən­miş­dir. Azər­bay­can di­lin­də bə­zi kəl­mə­lə­rin fərq­li mə­na­la­rı ol­du­ğu ki­mi, ərəb di­lin­də­ki «fit­nə» kəl­mə­si­nin də fərq­li mə­na­la­rı var­dır.

Fit­nə əs­lin­də «qı­zı­lın di­gər yad me­tal­lar­dan ay­rıl­ma­sı məq­sə­di ilə qay­na­dıl­ma­sı üsu­lu» üçün is­ti­fa­də olu­nan bir kəl­mə­dir. Qu­ra­nın bir çox ayə­sin­də fit­nə sö­zün kö­kü­nə bağ­lı ola­raq mö­min­lər­lə in­kar­çı­la­rın və ya münafiqlərin bir-bi­rin­dən ay­rıl­ma­sı üçün ya­ra­dı­lan im­ta­han­la­ra ve­ri­lən ad­dır. Bu im­ta­han­la­rın əsas xü­su­siy­yə­ti özün­də az­dı­rı­cı ün­sür­lə­ri də da­şı­ma­sı­dır. Yə­ni in­sa­nın doğ­ru yol­dan az­ma­sı və ya hi­da­yə­tə ta­be ol­ma­sı bu im­ta­han qar­şı­sın­da gös­tər­di­yi dav­ra­nı­şa bağ­lı­dır. Hz.Mu­sa­nın Qu­ran­da xə­bər ve­ri­lən dua­sı fit­nə­nin həm az­dı­rı­cı, həm də hi­da­yə­tə çatdıran xüsusiyyətlərinin ol­du­ğu­nu gös­tə­rir. Ayə­də be­lə bu­yu­ru­lur:

«Mu­sa Bi­zim tə­yin et­di­yi­miz vaxt üçün öz tay­fa­sın­dan yet­miş adam seç­miş­di. On­la­rı sar­sın­tı ya­xa­la­yan­da Mu­sa de­di: «Ey Rəb­bim! Əgər is­tə­səy­din, bun­dan qa­baq on­la­rı da, mə­ni də məhv edər­din. Ara­mız­da­kı sə­feh­lə­rin tö­rət­di­yi gü­nah­lar üzün­dən bi­zi məhv­mi edə­cək­sən? Bu Sə­nin sı­na­ğın­dan baş­qa bir şey de­yil­dir. Sən onun­la is­tə­di­yi­ni zə­la­lə­tə dü­çar edər, is­tə­di­yi­ni doğ­ru yo­la sa­lar­san. Sən bi­zim ha­mi­miz­sən. Bi­zi ba­ğış­la və rəhm et. Axı Sən ba­ğış­la­yan­la­rın ən yax­şı­sı­san!» («Əraf» su­rə­si, 155).

Dün­ya­nın bir im­ta­han ye­ri ol­du­ğu və in­san­la­rın iman­la­rı­nın müt­ləq qaydada sı­na­ğa çəkiləcəyi Qu­ra­nın bir çox ayə­lə­rin­də xa­tır­la­dı­lır:

«İn­san­lar yal­nız: «İman gə­tir­dik!» – de­mə­lə­ri­lə on­lar­dan əl çə­ki­lib im­ta­han olun­ma­ya­caq­la­rı­nı­mı sa­nır­lar? Biz on­lar­dan əv­vəl­ki­lə­ri də im­ta­ha­na çək­miş­dik. Şüb­hə­siz ki, Al­lah düz­da­nı­şan­la­rı da, ya­lan­çı­la­rı da çox gö­zəl ta­nı­yar!» («Ən­kə­but» su­rə­si, 2-3).

Oxumağa davam et

Din Elmə və Düşünməyə Təkan Verir

İslam dini ağıl və vicdan dinidir. İnsan ağlı ilə Allahın bildirdiyi həqiqətləri görür və vicdanından istifadə edərək gördüklərindən nəticə çıxarır. Məsələn, ağıl və vicdan sahibi olan bir insan heç bir məlumatı olmasa da, məhdud biliyə malik olmasına baxmayaraq, kainatdakı hər hansı bir varlığın xüsusiyyətlərini nəzərdən keçirərək onu üstün bir Ağıl, Elm və Güc sahibinin yaratdığını anlayar. Dünyada həyatın meydana gəlməsi üçün vacib olan minlərlə şərtdən bir neçəsini görməsi də Yer kürəsinin insanların yaşaya bilməsi üçün xüsusi yaradılmış planet olduğunu başa düşməsinə kifayət edər. Ağıl və vicdan sahibi olan bu insan dünyanın təsadüfən əmələ gəldiyi iddiasının məntiqsiz olduğunu asanlıqla anlayar. Qısaca desək, ağıl və vicdanından istifadə edərək düşünən hər insan Allahın varlığının dəlillərini aşkar şəkildə görə bilər. Allah bu insanlar haqqında bir ayədə belə xəbər verir:

«O kəslər ki, ayaq üstə olanda da, oturanda da, uzananda da Allahı xatırlar, göylərin və yerin yaradılması haqqında düşünərlər: “Ey Rəbbimiz! Sən bunları boş yerə yaratmamısan! Sən pak və müqəddəssən! Bizi cəhənnəm odunun əzabından qoru!” («Ali-Imran» surəsi, 191).

Bu səbəbdən Oxumağa davam et

Allaha İnam Alimlərə Hədsiz Şövq və Həyəcan Verir

“Dinsiz elm şikəstdir.” Albert Eynşteyn

Din insanları elmə həvəsləndirir. Elmlə məşğul olan ağıl və vicdan sahibləri Allahın varlığının dəlillərinə çox yaxından şahid olduqları üçün eyni zamanda güclü bir imana da malik olurlar. Çünki bu insanlar hər tədqiqatda, hər yeni kəşfdə Allahın yaratdığı mükəmməl bir sistem, qüsursuz incəliklərlə qarşılaşırlar.

Məsələn, gözü tədqiq edən bir alim təkcə insan gözündəki kompleks sistemi görərək, bunun əsla təsadüflərlə, mərhələli şəkildə meydana gələ bilməyəcəyini anlayar. Bir az da dərindən nəzərdən keçirəndə gözü təşkil edən hər detalın möcüzəvi bir yaradılışa malik olduğuna şahid olar. Gözün bir-birinə uyğun onlarla ayrı-ayrı hissədən ibarət olduğunu görər və onu yaratmış Allaha olan heyranlığı qat-qat artar.

Eyni şəkildə kainatı tədqiq edən bir alim özünü bir anda minlərlə möcüzəvi ta­raz­lıqla qarşı-qarşıya görər. Hüdudlarını müəyyən etməyin mümkün olmadığı ucsuz-bucaqsız fəzada yerləşən milyardlarla qalaktika və bu qalaktikalardakı milyardlarla ulduzun böyük ahəng içində mövcud olması ona böyük araşdırma şövqü verər.

Bunların nəticəsində Oxumağa davam et

Quran Elmə Yol Göstərir

Quranda insanlar göylərin, yerin, dağların, ulduzların, bitkilərin, toxumların, hey­van­la­rın, gecə ilə gündüzün əmələ gəlməsi, öz doğuluşu, yağışın və yaradılmış daha bir çox varlığın üzərində düşünməyə və bu varlıqları tədqiq etməyə dəvət edilir. Bunları nəzərdən keçirən insan isə bütün varlıqlarda Allahın yaratma sənətini görərək, özünü və bütün kainatı yoxdan yaradan Rəbbimizi tanıma imkanı əldə edir.

Kainatı və içindəki bütün varlıqları tədqiq etməyin və Allahın yaratma sənətini kəşf edərək insanlara açıqlamağın yollarından biri isə elmdir. Dolayısı ilə elmi Allahın yaratma sənətindəki incəliklərinə çatmaqda bir metod kimi qəbul edən din elmlə məşğul olmağa insanları həvəsləndirir. Oxumağa davam et

Müşriklərin Xüsusiyyətləri

Müş­rik­lə­rin Al­la­ha şərik qoşduqları, tan­rı bil­dik­lə­ri şey­lə­rin heç bir tan­rı­lıq xü­su­siy­yət­lə­ri yox­dur. Bun­la­rın in­sa­na nə xe­yir, nə də zə­rər ve­rə bil­mə­yə­cək­lə­ri­ni («Yu­nus» su­rə­si, 18), heç bir şey et­mə­yə və ya­rat­ma­ğa güc­lə­ri­nin çat­ma­dı­ğı­nı («Yu­nus» su­rə­si, 34; «Əraf» su­rə­si, 191), nə öz­lə­ri­nə, nə də baş­qa­la­rı­na kö­mək edə bil­mə­yə­cək­lə­ri­ni («Əraf» su­rə­si, 192), doğ­ru yo­la yönəldə bil­mə­yə­cək­lə­ri­ni («Yu­nus» su­rə­si, 35) Al­lah ayə­lə­rin­də bil­dir­miş­dir. Və­ziy­yət bu qə­dər bəl­li olduğu halda müş­rik­lə­rin be­lə aciz var­lıq­la­rı tan­rı seç­mə­lə­ri­nin, büt­ləş­dir­mə­lə­ri­nin sə­bə­bi, hə­qi­qət­də Al­la­hın Özü­nə aid olan bə­zi xü­su­siy­yət­lə­rin bu var­lıq­la­rın üzə­rin­də tə­za­hür et­mə­si­dir.

Mə­sə­lən, bir in­sa­nın sa­hib ol­du­ğu güc, əzə­mət, iq­ti­dar, sər­vət, cah-cə­lal ki­mi özəl­lik­lə­rin ha­mı­sı əs­lin­də Al­la­ha aid­dir. Al­lah özün­də son­suz olan bu xü­su­siy­yət­lərin yal­nız bir qismini im­ta­han ola­raq bu dün­ya­da in­san­da müəyyən də­rə­cə tə­cəs­süm et­dir­miş­dir. Bu xü­su­siy­yət­lə­ri o in­sa­nın özü­nə aid zənn edə­rək on­dan qorx­maq, onun Al­la­ha qar­şı gə­lən əmr­lə­ri­nə inan­maq, bir söz­lə, onu Al­la­ha şə­rik qoş­maq həmin yan­lış zən­nə uy­maq­dan irə­li gə­lir. Oxumağa davam et

Şirk:Sevgi

Şir­ki formalaşdıran ən önəm­li sə­bəb­lər­dən bi­ri Al­la­hın ya­ra­dı­lış­dan ver­di­yi «sev­gi» hissinin yan­lış istiqamətləndirilməsidir. Ayə­də müş­rik­lə­rin büt­lə­ri­nə bəs­lə­dik­lə­ri möh­kəm sev­gi­dən be­lə bəhs edi­lir:

«İn­san­la­rın içə­ri­sin­də Al­lah­dan qey­ri­lə­ri­ni şə­rik qo­şub, on­la­rı Al­la­hı se­vən ki­mi se­vən­lər də var­dır. Hal­bu­ki iman gə­ti­rən­lə­rin Al­la­ha mə­həb­bə­ti da­ha qüv­vət­li­dir. Əgər zülm edən­lə­rin vax­tın­da gö­rə­cək­lə­ri əzab­dan xə­bər­lə­ri ol­say­dı, on­lar bü­tün qüd­rə­tin Al­la­ha məx­sus ol­du­ğu­nu və Al­la­hın əza­bı­nın şid­dət­li ola­ca­ğı­nı bi­lər­di­lər» («Bə­qə­rə» su­rə­si, 165).

Ayə­dən an­la­şıl­dı­ğı ki­mi, «sev­gi» şir­kin ol­du­ğu ki­mi töv­hi­din də tə­mə­lin­də­ki ən önəm­li ün­sür­dür. Do­la­yı­sı i­lə, Oxumağa davam et

Şirk:Qorxu

İn­san­la­rı şir­kə aparan səbəblər­dən bi­ri də qor­xu­dur. Ey­nilə, sev­gi ki­mi, yal­nız Al­la­ha qar­şı du­yul­ma­sı va­cib olan qor­xu his­si Onun ya­rat­dıq­la­rı­na qar­şı du­yul­duq­da şirk ya­ran­mış olur. Çün­ki Al­lah­dan baş­qa­sın­dan qorx­maq, qorx­du­ğu şe­yi Al­lah ki­mi güc və qüd­rət sa­hi­bi ola­raq gör­mək, onun Al­lah­dan müstəqil ol­du­ğu­nu, eləcə də Al­la­hın yaz­dı­ğı ta­le­dən kənar qə­rar ve­rib hə­rə­kət et­di­yi­ni dü­şün­mək onu tan­rı­laş­dır­maq mə­na­sı­nı ve­rir. Al­lah­dan baş­qa­sı­na qar­şı qor­xu bəs­lə­mə­yin ikin­ci tan­rı seç­mək ol­du­ğu Qu­ran­da be­lə bil­di­ri­lir:

«Al­lah be­lə bu­yur­du: «İki tan­rı qə­bul et­mə­yin. O yal­nız tək bir tan­rı­dır. An­caq Mən­dən qor­xun!» Göy­lər­də və yer­də nə var­sa, ha­mı­sı Onun­dur! Din də da­im Onun­dur. Be­lə ol­du­ğu təq­dir­də Al­lah­dan baş­qa­sın­dan­mı qor­xur­su­nuz?» («Nəhl» su­rə­si, 51-52).

Müş­rik­lə­rin in­san­lar­dan hiss et­dik­lə­ri şid­dət­li qor­xu da ayə­lər­də be­lə tə­rif edi­lir:

«…İçə­ri­lə­rin­dən bir qis­mi Al­lah­dan qor­xan ki­mi və ya da­ha ar­tıq in­san­lar­dan qor­xu­ya dü­şür­lər…» («Ni­sa» su­rə­si, 77).

Sev­gi və ya qor­xudan başqa, Al­lah­dan yox, baş­qa­la­rın­dan kö­mək di­lə­mək, Al­la­hı de­yil, in­san­la­rı ra­zı sal­ma­ğa ça­lış­maq, Al­la­ha gü­vən­mə­yib han­sı­sa sə­bəb­lə­rə, in­san­la­ra gü­vən­mək, Al­la­hın ya­rat­dıq­la­rı­nı Al­lah­dan ası­lı ol­ma­yan güc, ira­də və nüfuz sa­hi­bi ola­raq gör­mək şir­kə gə­ti­rən sə­bəb­lər ara­sın­da­dır.

Şirk Nədir?

«Şirk» ərəb di­lin­də «şə­rik­lik, or­taq­lıq» mə­na­sı­nı da­şı­yır. Qu­ran­da isə şirk hər han­sı bir şe­yi və ya hər han­sı bir kim­sə­ni, ya da hər han­sı bir an­la­yı­şı üs­tün tut­maq, də­yər ver­mək, önəm ver­mək, da­ha ar­tıq bə­yən­mək ba­xı­mın­dan Al­lah­la bə­ra­bər və ya daha üstün bir sə­viy­yə­də gör­mək və bu yanlış dünyagörüşü ilə hə­rə­kət et­mək şək­lin­də gös­tə­ri­lir.

Şirk Qu­ran açıq­la­ma­la­rın­da «tay qoş­maq», «şə­rik qoş­maq» ki­mi tər­cu­mə edi­lir. Qu­ran­da Al­la­ha şə­rik qoş­maq «Al­lah­dan baş­qa tan­rı seç­mək», «Al­lah­dan baş­qa­sı­na qul­luq et­mək» kimi də ifa­də olu­nur.

Ən ge­niş mə­na­da isə şirk inam, dü­şün­cə, əx­laq an­la­yı­şı, ya­şa­yış tər­zi və də­yər ba­xı­mın­dan Al­la­hın Qu­ran­da bil­dir­di­yi öl­çü­lər­dən və müt­ləq doğ­ru­lar­dan fərq­li me­yar­lar seç­mək və hə­ya­tı­nı bu me­yar­la­ra gö­rə qur­maq­dır. Oxumağa davam et