Al­lah Öz ayə­lə­rin­də mü­səl­man ol­duq­la­rı­na gö­rə öz­lə­ri­ni qiy­mət­li bir var­lıq ki­mi gö­rən­lər­dən, mü­səl­man ol­ma­la­rı­nı İs­lam dini və el­çi üçün bö­yük bir qa­zanc, Al­la­hın bir lüt­fü ki­mi gös­tə­rən­lər­dən bəhs edir:

«On­lar is­la­mı qə­bul et­dik­lə­ri­nə gö­rə sə­nə min­nət qo­yur­lar. De: «Mü­səl­man ol­du­ğu­nuz­la mə­nə min­nət qoy­ma­yın! Xeyr, əgər doğ­ru de­yir­si­niz­sə, bi­lin ki, si­zi ima­na mü­vəf­fəq et­mək­lə əs­lin­də Al­lah si­zin boy­nu­nu­za min­nət qoy­muş olur!»« («Hu­cu­rat» su­rə­si, 17).

Ayə­də də qeyd edil­di­yi ki­mi, əs­lin­də bu mə­sə­lə in­san­la­rın dü­şün­dük­lə­ri­nin tam ək­si­nə­dir: İs­la­ma da­xil olan bir in­san İs­la­mı şə­rəf­lən­dir­məz, ək­si­nə, İs­lam ona şə­rəf ve­rər.

Al­lah Quranın müx­tə­lif ayə­lə­rin­də İs­la­ma xid­mət edən in­san­la­rı Onun qə­bul et­di­yi əx­la­qı ya­şa­ma­ğa ça­lış­ma­ya­caq­la­rı təq­dir­də, on­ları da­ha xe­yir­li in­san­lar­la də­yiş­di­rə bi­lə­cə­yin­dən bəhs edir. Bü dü­şün­cə­yə ma­lik olan in­san­lar hə­min ayə­lə­rin hök­mü­nü pozmaqdan qorx­ma­lı, bu xə­bər­dar­lı­ğı da­ha çox öz­lə­ri­nə aid et­mə­li­dir­lər. Sə­mi­mi bir iman və niy­yət­lə, Al­lahın razılığından baş­qa heç bir şe­yi ummadan İs­la­ma xid­mət edən in­sa­nın əc­ri­ni, sa­va­bı­nı isə Al­lah müt­ləq ve­rə­cək­dir.