Dinə qarşı olan kütlələr orta əsrlər kilsəsinin elmə olan münasibətini tez-tez dinə qarşı bir silah kimi istifadə edirlər. Kilsənin Avropanı inkişafdan  geri qoyduğu və səfalətə saldığı deyilir. Bu cəhdlərin arxasında duran səbəb isə orta əsrlər kilsəsinin dinlə əlaqələndirilməsi və dolayısı ilə, insanlara “əgər din gəlsə, orta əsr qaranlıqlarına gömülərik” deyilməsidir. Əslində isə həqiqi din orta əsrlər kilsəsinin görüşləri və münasibətindən ibarət deyil.

Orta əsrlər kilsəsi Hz. İsanın bildirdiyi vəhydən uzaqlaşmış və dindən kənar bəzi fikirlər irəli sürmüşdür. Xüsusilə ruhanilər sinfi tərəfindən bəzi kütlələrin mənfəətləri naminə ilahi mənbədən tamamilə uzaqlaşaraq idarə edilən kilsənin görüşləri, şübhəsiz ki, elmə də zərər vermişdir. Ancaq bu tarixi həqiqət, əlbəttə ki, İslam dininə şamil edilə bilməz. Çünki İslam orta əsrlər kilsəsi kimi ruhani sinfinin xurafatlarına deyil, ancaq və ancaq Allahın sözü olan Qurana əsaslanır.

Mühafizəkar orta əsrlər kilsəsinin dindarlıqla heç bir əlaqəsi olmadığının bariz göstəricisi isə, bu kilsə tərəfindən təzyiqlərə məruz qalmış Qaliley kimi elm adamlarının, əslində, son dərəcə dindar şəxslər olmasıdır. Bu nümunə də bir daha göstərir ki, sxolastik düşüncənin elmə tətbiq etdiyi təzyiq dindarlığın deyil, dinin təhrif edilməsinin bir nəticəsidir.