Quranda nəfsin fücurunu ifadə etmək üçün çox vaxt «həva» terminindən istifadə olunur. «Həva» lüğətdə «istək, ehtiras, nəfsin arzu və həvəsi, şəhvət, şəhvətə qarşı şiddətli meyl, insanın pozulmasına yol açan bütün daxili amillər» şəklində izah edilir.
İnkarçılar nəfsin bu neqativ tərəfini, yəni «həvanı» yeganə yol göstərici və ya məqsəd hesab edirlər. Bütün həyatlarını öz həvalarını razı salmaq istiqamətində qururlar. Bu məqsədlə zehnlərini tamamilə istəklərinin təmin edilməsinə yönəldir və dolayısı ilə dinin insana öyrətdiyi həqiqətləri qavraya bilməyəcək hala gəlirlər.
Allah həvalarının nəzarətində olan insanların Quranı və peyğəmbərlərin təbliğini qavraya bilmədiklərini belə bildirir:
«Onların içərisində elələri də vardır ki, səni dinləyər, sənin yanından çıxıb gedən kimi elm verilmiş kimsələrdən: «Bu saat o nə dedi?!» – deyə soruşarlar. Onlar Allahın ürəklərinə möhür vurduğu və öz nəfslərinə uymuş kimsələrdir!» («Muhəmməd» surəsi, 16).