Müşriklərin Allaha şərik qoşduqları, tanrı bildikləri şeylərin heç bir tanrılıq xüsusiyyətləri yoxdur. Bunların insana nə xeyir, nə də zərər verə bilməyəcəklərini («Yunus» surəsi, 18), heç bir şey etməyə və yaratmağa güclərinin çatmadığını («Yunus» surəsi, 34; «Əraf» surəsi, 191), nə özlərinə, nə də başqalarına kömək edə bilməyəcəklərini («Əraf» surəsi, 192), doğru yola yönəldə bilməyəcəklərini («Yunus» surəsi, 35) Allah ayələrində bildirmişdir. Vəziyyət bu qədər bəlli olduğu halda müşriklərin belə aciz varlıqları tanrı seçmələrinin, bütləşdirmələrinin səbəbi, həqiqətdə Allahın Özünə aid olan bəzi xüsusiyyətlərin bu varlıqların üzərində təzahür etməsidir.
Məsələn, bir insanın sahib olduğu güc, əzəmət, iqtidar, sərvət, cah-cəlal kimi özəlliklərin hamısı əslində Allaha aiddir. Allah özündə sonsuz olan bu xüsusiyyətlərin yalnız bir qismini imtahan olaraq bu dünyada insanda müəyyən dərəcə təcəssüm etdirmişdir. Bu xüsusiyyətləri o insanın özünə aid zənn edərək ondan qorxmaq, onun Allaha qarşı gələn əmrlərinə inanmaq, bir sözlə, onu Allaha şərik qoşmaq həmin yanlış zənnə uymaqdan irəli gəlir. Oxumağa davam et