Qlobal sülh və təhlükəsizliyi təmin etmək, müharibələrin qarşısını almaq missiyasını qarşısına məqsəd qoyan BMT son dövrdə böyük tənqidlərə məruz qalır. Tənqidlərin mərkəzində Suriya böhranı başda olmaqla, qurumun müharibələr, böhranlar və münaqişələr qarşısında təsirsiz və uğursuz fəaliyyəti ilə nəzdindəki Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvlərinin imtiyazlı statusu dayanır.
Ötən ilin mart ayında 21 yardım təşkilatı BMT-ni tamamilə uğursuz olmada təqsirləndirmişdi. Amnesty İnternational təşkilatının baş katibi Salil Shetty də 21-ci əsrin ən böyük insanlıq sınaqlarından biri kimi təsvir etdiyi miqrant böhranında təşkilatın uğursuz olduğunu çox ağır formada tənqid etmişdi.
2015-ci ilin sentyabr ayında 70-cisi keçirilən BMT-nin Baş Assambleya görüşləri də bu cür tənqidlərə səhnə oldu. Təhlükəsizlik Şurası qarşısında Baş Assambleyanın səlahiyyətlərinin artırılması və daimi üzvlərin veto hüquqlarının məhdudlaşdırılması istiqamətində islahat tələbləri də gündəmdə idi. Oxumağa davam et
Ailə cəmiyyətin təməlidir. Valideyn və uşaqlardan ibarət ailələr cəmiyyətin inkişaf etməsi və sağlam qala bilməsi üçün lazımdır. Ancaq hal-hazırda bəzi Qərb ölkələrində normal ailə anlayışı ilə ziddiyyət təşkil edən yeni trend mövcuddur: homoseksual evliliyi. Aydındır ki, bir cəmiyyətin müasir olması o cəmiyyətin azad olması ilə mütənasibdir. Ancaq dəyişən Qərb mədəniyyətləri və dəyərləri homoseksual evliliyinin də guya bir növ azadlıq olduğunu müdafiə edir və bir çox aktivist cinsi əxlaqsızlığı “qorunmalı olan insan hüquqları problemi” kimi qəbul edir. Onları nümunə götürənlər də guya müasir və dəbə uyğun davranmaq naminə onları müdafiə edərək əslində cəmiyyətə, xüsusən də uşaqlara və gənc nəsilə verdikləri zərərin fərqində olmurlar.
Afrika 2000-ci illərin əvvəllərindən başlayaraq mərhələli şəkildə davam edən yeni koloniyalaşma dalğasının içinə düşdü. Nəhəng qitənin bu günə qədər insan resurslarının, işçi qüvvəsinin, təbii ehtiyatlarının, neftinin müstəmləkəçi güclər tərəfindən istismar edildiyi azmış kimi, bu dəfə də ən dəyərli və yararları torpaqları bir-bir əlindən çıxmağa başladı.
Beynəlxalq ictimaiyyətin diqqət mərkəzində olan məsələlər hər gün mətbuatda gündəmə gəlsə də, bir də gündəmə gəlməyən böyük faciə baş verir dünyada. Tanıdığımız, unudulmamış və heç bitməyən bir faciədir bu: Afrika və aclıq faciəsi.
Rəsmi olaraq çox dilə gətirilməsə də, dünyadakı müharibələrin, iğtişaşların, gizli müstəmləkəçiliyin, qlobal layihələrin arxasındakı baş aktyorun ABŞ olduğu geniş şəkildə qəbul edilmiş fikirdir. Buna görə də ABŞ hər zaman ən çox reaksiya yönəldilən ölkə olmuşdur. Hər fürsətdə ABŞ-la birlikdə ortaq hərbi, siyasi, iqtisadi maraqlar istiqamətində hərəkət edən İngiltərə, Fransa kimi müttəfiqləri isə çox vaxt bu reaksiya və tənqidlərin hədəfi olmurlar. Hədəf həmişə ən böyük qlobal güc titulu daşıyan ABŞ-dır.
Tarixçilər Yaxın Şərqdə baş verən müharibələrin səbəbi kimi 20-ci əsrin əvvəlində çəkilən süni sərhədləri göstərirlər. Osmanlıdan sonra bölgədə qurulan dövlətlər tarixi sosioloji və ya coğrafi həqiqətlər üzərində inşa olunmadı. Britaniya İmperiyasının maraqları əsasında, başda İraq və Suriya olmaqla, yeni sərhədlər çəkildi.
İnsan hüquqları sahəsində cənub-şərqi Asiyanın şübhəsiz, ən pis keçmişə malik ölkəsi Myanma bir il əvvəl bütün dünyanı həyəcanlandıran və ümid verən hadisəyə şahid oldu. Yarım əsr davam edən hərbi cunta rəhbərliyindən sonra 2015-ci il noyabr ayındakı parlament seçkilərində Milli Demokratiya Birliyi Partiyası (NLD) qalib gəldi. Partiyanın lideri Nobel Sülh Mükafatının sahibi Aung San Suu Kyinin seçki vədlərindən biri, “həqiqi dəyişiklik” idi. Ancaq aradan keçən bir il açıq şəkildə göstərdi ki, Rohinca müsəlmanları üçün dəyişən heç bir şey olmadı. Onlar hələ də dəhşətli etnik təmizlikdən əziyyət çəkirlər.
Sülh iradə, səbir və zəhmət tələb edir. İnsanların bir arada əmin-amanlıq şəraitində rahat yaşaması asan və gözəl ikən, tarix boyu bir çox nəsil müharibəni, öldürməyi, qətliamı asan görüb. Sülhdə, sevgidə, dostluqda iradə göstərmək əvəzinə, ən kiçik bir münaqişəni yüz minlərlə insanın qanının axdığı müharibəyə çevirməyi üstün tutublar. Bəzən də ortada hər hansı bir münaqişə olmadığı halda, müxtəlif hiylə və aldatmalarla münaqişələrin zəminini hazırlayıblar.
Peyğəmbərimiz (səv) 1400 il əvvəl dünyaya gəldikdə Ərəbistan yarımadasında barbarlıq və vəhşilik hökm sürürdü. Heç bir qanun və ya sistemin olmadığı, qadınların alçaldıldığı bu region bir neçə on il ərzində qeyri-adi bir dəyişikliyə şahid oldu. Qısa müddət ərzində möhtəşəm sivilizasiya sürətlə inkişaf edərək görünməmiş sevgi, əmin-amanlıq, bərabərlik, nizam və qadınlara hörmət anlayışını da özü ilə gətirdi. Bütün bu gözəlliklər uca Allahın hz. Muhammədi (səv) vəsilə etməsi ilə baş verdi. Peyğəmbərimizin (səv) mübarək doğum həftəsində onun xarakterinin gözəlliyini və fəzilətini bir daha xatırlayaq və nə üçün dünyaya nümunə olduğunu bir daha görək. 
1648-ci il Vestfal müqaviləsindən irəli gələn millətçilik 1789-cu il fransız inqilabı ilə birlikdə dünyaya güclü şəkildə yayılmağa başladı. Belə ki, milli dövlət xəyalları 150 il ərzində siyasəti formalaşdırdı. Bu müstəqillik müharibələrinin əsasında millətçilik hissləri yatırdı. Eyni mədəniyyətə malik, eyni dili danışan, eyni bölgənin insanları artıq eyni bayraq altında birləşmək istəyirdilər. Belə ki, bu yüzlərlə millətçilik cərəyanından yalnız biri həmişə digərlərindən fərqli qəbul edildi, günahlandırıldı və konspirasiya nəzəriyyələrinin mərkəzində yer aldı.
dusunek.com 